Β ' Ομιλία στη Γ.Σ. Θέματα : Νόμος περί Αξιολόγησης / Φασιστικές πρακτικές Π.Κ.Σ. Πολιτικού ΑΠΘ

Θα ήθελα απλώς να τονίσω κάποια σημεία στο νόμο περί Αξιολόγησης. Κάποια σημεία τα οποία θεωρώ χρήζουν προσοχής.
Γνωρίζουμε όλοι, η Αξιολόγηση απαρτίζεται από δυο τύπους αξιολόγησης.Την εσωτερική και την εξωτερική.
Αρχικά στην εσωτερική αξιολόγηση, παρατηρούμε πως πραγματοποιείται με τη βοήθεια ερωτηματολογίων, συνεντεύξεων.
Το ερώτημα είναι ΠΟΙΟΣ συντάσσει αυτά τα ερωτηματολόγια και ΠΟΙΕΣ είναι οι ερωτήσεις στις οποίες υποβάλλονται φοιτητές και διδάσκοντες. Μέσω αυτών των ερωτηματολογίων, προκύπτει μια έκθεση εσωτερικής αξιολόγησης από την Ομάδα Εσωτερικής Αξιολόγησης του εκάστοτε τμήματος. Στη συνέχεια η έκθεση λαμβάνεται από τη Μονάδα Διασφάλισης της Ποιότητας (ΜΟ.Α.ΔΙ.Π.) του εκάστοτε Πανεπιστημιακού Ιδρύματος, παραδίδεται έπειτα στην Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (Α.Δ.Ι.Π.) και τελικός παραλήπτης αυτής της έκθεσης αποτελεί μια αντίστοιχη Ευρωπαική Επιτροπή.
Εύλογα λοιπόν μπορεί κάποιος να σκεφτεί πως δεν έχει σημασία τελικά, αν αυτή η έκθεση συντάσσεται από ακαδημαικές μονάδες, καθώς περνάει έτσι και αλλιώς, από τα χέρια της Α.ΔΙ.Π., του ανώτατου οργάνου, ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ, και εν τέλει περνάει σε Ευρωπαική Αρχή.
Ευρωπαική Αρχή, η οποία κινείται στα πλαίσια που καθορίστηκαν στη Σύνοδο των 29 Υπουργών Παιδείας στη Μπολόνια το 1999, όπου κράτη-μέλη της Ένωσης, υπέγραψαν υπέρ μιας κοινής πολιτικής όπου μέχρι το 2010 θα έχουν στη τριτοβάθμια εκπαίδευσή τους, βασικά κοινά σημεία και χαρακτηριστικά. Η Ελλάδα υπέγραψε αυτή τη Συνθήκη το 2001.
Η πολιτική αυτή ουσιαστικά παραδίδει την Ανώτατη Εκπαίδευση στον ιδιωτικό τομέα, μειώνει την αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων, αυξάνει την κρατική παρέμβαση στο εσωτερικό τους π.χ. στην διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών, και η Αξιολόγησή τους γίνεται με κριτήρια ιδιωτικοοικονομικά.
Τι είναι πιο πιθανό; Κράτη όπως η Γαλλία ή η Αγγλία, όπου ο φοιτητής πληρώνει δίδακτρα για να φοιτήσει, τα συγγράματά του, και η αξιολόγηση γίνεται με κοινά ευρωπαικά κριτήρια, ξαφνικά ως δια μαγείας, να αποκτήσουν δωρεάν παιδεία και δωρεάν συγγράματα όπως στην Ελλάδα;
Το δεύτερο στάδιο αξιολόγησης, είναι η εξωτερική αξιολόγηση η οποία στηρίζεται στην εσωτερική. Αυτή, συνίσταται στην εξέταση των αποτελεσμάτων της εσωτερικής αξιολόγησης από επιτροπή -υπογραμίζω- ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ εμπειρογνωμόνων. Η επιτροπή αυτή αποτελείται από 5 άτομα. Τα πέντε αυτά μέλη προέρχονται από το μητρώο ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων που διαθέτει η Α.ΔΙ.Π. ΠΡΟΣΕΞΤΕ ότι αυτό το μητρώο συντάσσεται μετά από υποδείξεις των ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης η ΚΑΙ της Α.ΔΙ.Π. Όσον αφορά την σύνταξη της επιτροπής εξωτερικής αξιολόγησης, ΕΝΑ από τα μέλη της θα υποδεικνύεται από το υπό αξιολόγηση Πανεπιστήμιο ή Τ.Ε.Ι., που όμως θα ανήκει υποχρεωτικά, στο μητρώο εμπειρογνωμόνων της Α.ΔΙ.Π.
Τα υπόλοιπα μέλη -πάντα εμπειρογνώμονες από το γνωστό μητρώο- θα ορίζονται μέσω κλήρωσης από την Α.ΔΙ.Π. Κάτι που ουσιαστικά ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ, ακριβώς γιατί η Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας, ορίζεται από το Υπουργείο Παιδείας.
Η Αρχή αυτή δηλαδή, είναι φορέας της πολιτικής ιδιωτικοποίησης που ορίζει η κυβέρνηση, που ορίζει τελικά η Ευρωπαική Ένωση.
Κάτι άλλο που με προβληματίζει, είναι η πρόβλεψη της συμμετοχής ενός αλλοδαπού εμπειρογνώμονα στην επιτροπή εξωτερικής αξιολόγησης. Θα είναι ένας Ευρωπαίος καθηγητής, γνώστης του Πανευρωπαικού Συστήματος Αξιολόγησης Σπουδών που εφαρμόζεται ήδη στα ευρωπαικά Πανεπιστήμια.
Μην θεωρήσετε ότι είμαι κατά της αξιολόγησης γενικά. Φυσικά και μια σωστή αξιολόγηση, μας εγγυάται καλύτερες υποδομές, κτίρια, ένα πρόγραμμα σπουδών ολοκληρωμένο, καλύτερους καθηγητές, αναβαθμισμένη καθημερινή φοιτητική ζωή γενικότερα.Είμαι αντιθέτως, κατά της Αξιολόγησης που πραγματοποιείται μόνο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και κριτήρια αγοράς.
Τα μόνα ωφέλιμα, είναι τα ακαδημαικά κριτήρια που αυτονόητα θα επιτρέπουν στον απόφοιτο να βρίσκει εύκολα δουλειά που θα ανταποκρίνεται στις σπουδές του. Και φυσικά, πρέπει να υπάρχει και εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση. Η οποία όμως εσωτερική, θα βασίζεται και θα ενισχύει την αυτοτέλεια του Πανεπιστημίου. Ο τύπος αυτός αξιολόγησης, θα πρέπει να διενεργείται με τη συνεργασία καθηγητών-φοιτητών. Και όχι μόνο με καθηγητές ή μόνο με φοιτητές. Οι φοιτητές δεν δύναται να έχουν συνολική εποπτεία του όλου συστήματος, της οργάνωσης, της δομής ενός Πανεπιστημιακού Ιδρύματος. Αλλά μπορούν να εξισορροπούν τις ενέργειες, όταν το μέλλον τους βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Για παράδειγμα στην συνδιαμόρφωση του προγράμματος σπουδών (πιο ολοκληρωμένο). Όσον αφορά την εξωτερική, αναγνωρίζω προσωπικά την αξία της, στο βαθμό όπου εμποδίζει τις πελατειακές σχέσεις μεταξύ αξιολογέων και αξιολογούντων. Πάλι όμως εκεί, το κράτος εφόσον θα διορίζει αναγκαστικά τους εμπειρογνώμονες, θα πρέπει να αξιολογεί με ακαδημαικά κριτήρια.


Κλείνοντας, θα ήθελα να καταγγείλω και καταδικάσω την πρακτική κάποιων ατόμων από τη Πανσπουδαστική, τη Π.Κ.Σ., να επιτήθοντε στα Αριστερά Σχήματα και την Αριστερή Ενότητα. Επανειλλημένα κάποιοι, κατεβάζουν, σκίζουν αφίσες των δυο αυτών σχημάτων, ή κολλάνε δικές τους αφίσες πάνω στις άλλες. Μια μέρα, είχαν ρίξει και ένα τραπεζάκι τους.
Οι ενέργειες αυτές, δεν δικαιολογούνται και γίνονται απρόκλητα. Η κάθε παράταξη και σχήμα, έχει συγκεκριμένο χώρο αφισοκόλλησης.
Δηλαδή τι θεωρούν αυτοί που τα κάνουν αυτά; Ότι οι αφίσες των Αριστερών Σχημάτων και της Αριστερής Ενότητας, τρώνε το ζωτικό χώρο της ΠΚΣ; Αυτές οι πρακτικές είναι φασιστικές και ιμπεριαλιστικές. Ή είσαστε κατά του Φασισμού και του Ιμπεριαλισμού, ή όχι! Ξεκάθαρα πράγματα! Βέβαια, ένας παράλογος συλλογισμός θα ήταν, πως τα δυο αυτά σχήματα έχουν συνωμοτήσει κατά της καλής ΠΚΣ. Και να έχουν συνωμοτήσει όμως, σ'ένα υπερβολικό και τρελό σενάριο, απ' όσο ξέρω, δεν έχουν δικαίωμα έκφρασης?

Τα γεγονότα που περιέγραψα, δεν αφορούν το εσωτερικό των οργανώσεων αυτών. Δεν πρόκειται για παράδειγμα για τη γραμμή που πρέπει να ακολουθήσει η Αριστερή Ενότητα, ή την δομή της Π.Κ.Σ. Αυτά δεν με αφορούν.

Πρόκειται όμως για ένα δικαίωμα που κανείς δεν μπορεί να αγγίξει. ΚΑΝΕΙΣ. Το δικαίωμα έκφρασης. Το ίδιο αυτό δικαίωμα επιτρέπει τη Π.Κ.Σ. να έχει το δικό της χώρο για αφισοκόλληση. Δεν θα έρθει λοιπόν η Π.Κ.Σ. να περιορίσει αυτό το αναφαίρετο δικαίωμα, σε οποιονδήποτε. Και όχι μόνο η Π.Κ.Σ. Οποιαδήποτε παράταξη ή σχήμα, θα συναντήσει τις αμαρτίες τις, στο λόγο μου. Έχω λοιπόν και εγώ, το δικαίωμα ΚΑΙ την υποχρέωση να επιπλήξω και να καταγγείλω οποιονδήποτε λειτουργεί ως όργανο που περιορίζει ελευθερίες.
Γιατί, αν το δούμε και σε προσωπικό επίπεδο, ΘΕΛΩ να υπάρχουν και ΑΛΛΟΙ που μιλούν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. Οπότε ρε φίλε, με ποιο δικαίωμα, ΜΟΥ περιορίζεις και εμένα, τη διάθεσή ΜΟΥ να ωριμάσω;

Λοιπόν, θεωρώ ότι οι συγκεκριμένες τακτικές, δεν αρμόζουν σε μια πανεπιστημιακή κοινότητα που βασικό στοιχείο της είναι η ελευθερία διακίνησης ιδεών. Και αυτοί που τις υιοθετούν, είναι πολύ απλά, λυπάμαι που το λέω, εχθροί της Δημοκρατίας.
Γι' αυτό το λόγο, και παρακαλώ εδώ να με προσέξετε όλοι σας, κάθε φορά που ΠΚΣ ίτες επιχειρούν να κατεβάσουν αφίσες των Αριστερών Σχημάτων ή της Αριστερής Ενότητας καλώ όλους τους άλλους, να αντισταθούν σε αυτές. Να τους σταματήσουν. Είναι θέμα παρρησίας και σεβασμού της διαφορετικότητας.

Ευχαριστώ

(ακολουθεί ερώτηση που μου τέθηκε, και η απάντησή της)

-Αποκαλείς εμάς φασίστες, ενώ συμμετέχουμε σε αντι-ιμπεριαλιστικές πορείες, και ενώ εσύ πίνεις μπύρες;
-Ναι μπορεί να πίνω μπύρες, όταν εσείς βρίσκεστε σε πορείες, αλλά παραμένετε φασίστες όταν υιοθετείτε τακτικές όπως αυτές που περιέγραψα. Δεν είστε συνεπείς όταν πράττετε με παρόμοιο τρόπο. Οπότε τι να τις κάνω τις αντι-ΝΑΤΟ ικές πορείες σας, όταν στο ίδιο το Πανεπιστήμιο, λειτουργείτε σαν ΝΑΤΟ;