Monday, December 3, 2007

Παρανοειδείς Διαταραχές σε μια πολυκατοικία


Το σκαλοπάτι ήταν παγερό.
Απαραίτητη αντίθεση μέσα σ'αυτό τον αφόρητο Ιούλιο, σκέφτηκε.
Το πυκνό σκοτάδι καθιέρωνε την σταθερή κυριαρχία του, παρά τα ίχνη φωτός που ξέφευγαν ασταμάτητα από τα κουτάκια των κουδουνιών, και λυσσαλέα ακόμη κάτω από τις μεταλλικές, βαριές πόρτες.
Τα μικρά φωτόνια, προσπαθούσαν να τρυπώσουν, μάταια, στην πυκνή ομιχλώδης Άβυσσο.
Αισθανόταν μια σκοτοδίνη
Να, ιδού, και μια περίπτωση στη Φύση, όπου το αμυδρό, ροδόπεπλο, βραδιάτικο φως έχανε από το άξαφνο Σκότος.
Όπου ο αδύναμος ήλιος επισκιαζόταν και έσβηνε από τη βαριά επιβλητική Νύχτα.
Άρχισαν να γυρίζουν τα πάντα γύρω του
Όπου οι στρατιές των ηλιαχτίδων δεν έβρισκαν τον προορισμό τους, χάνονταν, με δόλο παγιδεύονταν, αφανίζονταν από τις σκοτεινές ταξιαρχίες.
Tον κατέλαβε ολοκληρωτικά ο ίλλιγγος
Ο θεός ο ήλιος ο ίδιος, ψηλά στα παγερά σύννεφα, έδινε τρομερή μάχη, έπεφτε από το άρμα του, με το πνιγερό πάπλωμα που άπλωνε τυραννικά η διαβολική Νύξ.
Είχε χάσει τις αισθήσεις του

Αρκεί να μη γινόταν διακοπή.
Παρακαλώ, πολύ.

Θανατική νύχτα, σήμερα

Ο Τίτος είχε χάσει την αίσθηση του χρόνου σε αυτήν την πολυκατοικία.

1 comment:

Anonymous said...

Πολύ καλή προσπάθεια καλό μου....Έγινε ήδη ένα απο τα αγαπημένα μου..Θα το δείς σύντομα να στολίζει το τοίχο μου πάνω απο το γραφείο μου..Συνέχισε να γράφεις ποιήματα μας κάνει καλό να τα διαβάζουμε και να ταξιδεύουμε μαζί σου μέσα στην δύνη και την λάμψη που δημιουργεί ο ίλιγγος....