Eίμαι πρωτοετής.Είμαι ανένταχτος και το λέω αυτό γιατί θεωρώ πως το να ειπωθεί διευκολύνει την ακριβή διαφωνία και αντιπολίτευση. Πρώτ'απ'όλα θέλω να εκφράσω την -για μένα- μεγάλη σημασία της Γενικής Συνέλευσης ειδικά για τους πρωτοετείς χωρίς κάτι τέτοιο να σημαίνει πως μειώνεται σε ανώτερα έτη. Πρωτίστως η Συνέλευση αποτελεί χώρος παράθεσης ιδεών,διαμάχης και σύγκρουσης. Ο φοιτητής έτσι, μπορεί να σχηματίσει και να διαμορφώσει το πολιτικό και ιδεολογικό είναι του,και όχι μόνο, μέσω του κυριότερου εκφραστή της διάθεσης για πολιτικοποίηση και ενασχόλησης με τα κοινά,τη Συνέλευση. Κάτι που μας οδηγεί σε μια άλλη λειτουργία της Γενικής Συνέλευσης, στο ρόλο της ως όργανο λήψης αποφάσεων. Εδώ λοιπόν ο φοιτητής βρίσκεται ακριβώς στη καρδιά του φοιτητικού "κοινοβουλίου". Του φοιτητικού τμήματος. Έχει τη δυνατότητα να αποφασίσει, να εκφράσει τη γνώμη του, η οποία προσμετράται στην διαδικασία ψήφισης,αποκτά σημασία η διαφορετικότητα. Μια άλλη πτυχή της δημοκρατίας, που συχνά ξεχνιέται με πρόφαση ακριβώς το συγκεκριμένο πολίτευμα.
Γιαυτό και θα πρέπει κανείς να παίρνει μέρος στις Συνελεύσεις του τμήματος.Η μη συμμετοχή ,όπως θα έλεγε ο Θουκυδίδης δια στόματος Περικλή, χαρακτηρίζει αχρείο άνθρωπο. Παραμερίζοντας την οποιαδήποτε ηθική έννοια, η σημασία της φράσης αυτής, λογικά, ισοδυναμεί με το παράλογο του να μην είμαστε,για παράδειγμα, οικολόγοι τη στιγμή που ο πλανήτης εξειγήρεται.Η πολιτική αφορά άμεσα την ύπαρξή μας,πόσο μάλλον σε επίπεδο τμήματος,τα όρια του οποίου είναι κατά πολύ μικρότερα ενός κράτους. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται δια της Συνέλευσης, μας επηρεάζουν άμεσα και αυτό γιατί ανήκουμε,φοιτούμε στο παρόν χώρο, ο οποίος είναι το κέντρο της φοιτητικής μας ζωής.
Αυτά για τη Συνέλευση.
Στο δεύτερο σκέλος της παρέμβασης μου, θα ήθελα να αναφερθώ στο Σύλλογο.Όχι μόνο ως Ιδέα αλλά και ως την ενσάρκωση της, μέσω της αίθουσας που ανήκει σε αυτόν.
Ο φοιτητής,ελεύθερος πλέον σε μεγάλο βαθμό,επιχειρεί να δημιουργήσει, να εκφραστεί,να διασκεδάσει, να βιώσει εμπειρίες, να οικοδομήσει την προσωπικότητά του.Και το πανεπιστήμιο ως χρονικό και τοπικό σημείο του προσφέρει άπλετο χώρο κ χρόνο.Αυτό που για μένα απαντά στις ανησυχίες, στις ερωτήσεις, στις προσπάθειες και επιθυμίες του φοιτητή είναι ένας χώρος κοινός, μη-παραταξικοποιημένος, ιδεολογικά μη-προσανατολισμένος και χωρίς πολιτικό πρόσωπο, χωρίς δηλαδή πολιτική αντιπροσώπευση, ώστε οι ίδιες οι αρχές και η δομή του να συγκεντρώνει όσο περρισσότερο κόσμο γίνεται.Ένας χώρος σύνδεσης, κοινωνικοποίησης,συνδιαλλαγής και ανταλλαγής,σύγκρουσης και διαμόρφωσης.Καθώς υπάρχει η ανάγκη για επικοινωνία,η ανάγκη για συζήτηση,διάλογο,αναψυχή,καλλιέργεια, το μόνο που μπορεί να ευνοήσει και να ωριμάσει εμάς και το προβληματισμό μας, είναι ένα κέντρο το οποίο συγκεντρώνει όλους τους φοιτητές ανεξαρτήτως ιδεολογικού χρώματος.
Αυτό -για μένα- ονομάζεται Σύλλογος Φοιτητών Πολιτικών Επιστημών.Για όσους δεν ξέρουν, βρίσκεται στο προθάλαμο πριν το κυλικείο,προς την έξοδο.
Ο Σύλλογος λοιπόν, λειτουργεί για το Φοιτητή.Προς το συμφέρον του φοιτητή.Φτιάχτηκε και οργανώθηκε από φοιτητές και ανήκει σ'εμάς.Εκτός όμως από τη λειτουργία του ως πεδίο ιδεολογικών συγκρούσεων,γνωριμίας,συνεργασίας αποτελεί και ερευνητικός χώρος.Μπορεί κανείς να δανειστεί βιβλία, dvd, ντοκιμαντέρ, να διαδικτυωθεί, να εκτυπώσει αυτό που θέλει.Υπάρχει ψυγείο για όσους διψάνε,φαρμακείο.Μπορεί κανείς απλώς να κάτσει κ να διαβάσει.Υπάρχουν εφημερίδες.Αποτελεί επίσης χώρος χαλάρωσης μετά το φαγητό ας πούμε.
Και εκτός από αυτά, ο Σύλλογος αποτελεί τη βάση των συναντήσεων του Διοικητικού Συμβουλίου,κάθε Πέμπτη στις 12.00 καθώς και κάθε είδους ομάδας.Την ομάδα εντύπου η οποία εκδίδει περιοδικό,την κινηματογραφική ομάδα η οποία προβάλλει ταινία κάθε τετάρτη στις 21.00,την μουσική ομάδα,την σκακιστική καθώς και λειτουργεί και παράνομη ποιητική ομάδα.Επιπλέον κάθε Δευτέρα, οργνανώνονται συναντήσεις Πολιτικής και Ιστορίας με τη βοήθεια καθηγητών, με καθορισμένο κάθε φορά θέμα, στις 18.00.Δηλαδή θέλω να πω, υπάρχουν πράγματα με τα οποία θα μπορούσε να ασχοληθεί κανείς.Πολύ παραγωγικά και δημιουργικά.Ο χώρος δίνει την αίσθηση,την βεβαιότητα ότι κάτι βρίσκεται σε κίνηση.Κάτι καλό.
Αυτό που θέλω να πω ως πρωτοετής, είναι πως ο Σύλλογος και κάθε εκδήλωσή του,είτε οργανωμένη είτε όχι,απο το να σερφάρει κανείς στο διαδίκτυο έως το διάλογο με καθηγητές, από να πιει καφέ με παρέα και να πει καμιά μαλακία έως το να συζητήσει για τον Πούτιν,είναι κάτι καλό.Κάτι ωφέλιμο για τον καθένα μας. Ο Σύλλογος ωφελεί αληθινά τον φοιτητή που θέλει να ωριμάσει,να μεγαλώσει εσωτερικά και να περάσει μια ευχάριστη φοιτητική ζωή.Τόσο σε επίπεδο κοινωνικότητας,φιλίας,πολιτικοποίησης,τόσο και σε επίπεδο καθαρά προσωπικό της οικοδόμησης του Εγώ του.Πιστεύω πραγματικά πως αυτή η αίθουσα, αυτός ο χώρος σύνδεσης,είναι προς το συμφέρον όλων. Προσωπικά αυτό παρατήρησα μέχρι τώρα ως πρωτοετής.
Γενικότερα πιστεύω πως αξίζει η ενασχόληση με το πανεπιστήμιο με Π κεφαλαίο.Είτε μιλάμε για μαθήματα,είτε για εκδηλώσεις κάθε τύπου.
Και ο μόνος εκφραστής του Πανεπιστημίου με Π κεφάλαιο-για μένα ως πρωτοετής- σε μεγάλο βαθμό, αποτελεί ο Σύλλογος Φοιτητών Πολιτικών Επιστημών
Ευχαριστώ
Γιαυτό και θα πρέπει κανείς να παίρνει μέρος στις Συνελεύσεις του τμήματος.Η μη συμμετοχή ,όπως θα έλεγε ο Θουκυδίδης δια στόματος Περικλή, χαρακτηρίζει αχρείο άνθρωπο. Παραμερίζοντας την οποιαδήποτε ηθική έννοια, η σημασία της φράσης αυτής, λογικά, ισοδυναμεί με το παράλογο του να μην είμαστε,για παράδειγμα, οικολόγοι τη στιγμή που ο πλανήτης εξειγήρεται.Η πολιτική αφορά άμεσα την ύπαρξή μας,πόσο μάλλον σε επίπεδο τμήματος,τα όρια του οποίου είναι κατά πολύ μικρότερα ενός κράτους. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται δια της Συνέλευσης, μας επηρεάζουν άμεσα και αυτό γιατί ανήκουμε,φοιτούμε στο παρόν χώρο, ο οποίος είναι το κέντρο της φοιτητικής μας ζωής.
Αυτά για τη Συνέλευση.
Στο δεύτερο σκέλος της παρέμβασης μου, θα ήθελα να αναφερθώ στο Σύλλογο.Όχι μόνο ως Ιδέα αλλά και ως την ενσάρκωση της, μέσω της αίθουσας που ανήκει σε αυτόν.
Ο φοιτητής,ελεύθερος πλέον σε μεγάλο βαθμό,επιχειρεί να δημιουργήσει, να εκφραστεί,να διασκεδάσει, να βιώσει εμπειρίες, να οικοδομήσει την προσωπικότητά του.Και το πανεπιστήμιο ως χρονικό και τοπικό σημείο του προσφέρει άπλετο χώρο κ χρόνο.Αυτό που για μένα απαντά στις ανησυχίες, στις ερωτήσεις, στις προσπάθειες και επιθυμίες του φοιτητή είναι ένας χώρος κοινός, μη-παραταξικοποιημένος, ιδεολογικά μη-προσανατολισμένος και χωρίς πολιτικό πρόσωπο, χωρίς δηλαδή πολιτική αντιπροσώπευση, ώστε οι ίδιες οι αρχές και η δομή του να συγκεντρώνει όσο περρισσότερο κόσμο γίνεται.Ένας χώρος σύνδεσης, κοινωνικοποίησης,συνδιαλλαγής και ανταλλαγής,σύγκρουσης και διαμόρφωσης.Καθώς υπάρχει η ανάγκη για επικοινωνία,η ανάγκη για συζήτηση,διάλογο,αναψυχή,καλλιέργεια, το μόνο που μπορεί να ευνοήσει και να ωριμάσει εμάς και το προβληματισμό μας, είναι ένα κέντρο το οποίο συγκεντρώνει όλους τους φοιτητές ανεξαρτήτως ιδεολογικού χρώματος.
Αυτό -για μένα- ονομάζεται Σύλλογος Φοιτητών Πολιτικών Επιστημών.Για όσους δεν ξέρουν, βρίσκεται στο προθάλαμο πριν το κυλικείο,προς την έξοδο.
Ο Σύλλογος λοιπόν, λειτουργεί για το Φοιτητή.Προς το συμφέρον του φοιτητή.Φτιάχτηκε και οργανώθηκε από φοιτητές και ανήκει σ'εμάς.Εκτός όμως από τη λειτουργία του ως πεδίο ιδεολογικών συγκρούσεων,γνωριμίας,συνεργασίας αποτελεί και ερευνητικός χώρος.Μπορεί κανείς να δανειστεί βιβλία, dvd, ντοκιμαντέρ, να διαδικτυωθεί, να εκτυπώσει αυτό που θέλει.Υπάρχει ψυγείο για όσους διψάνε,φαρμακείο.Μπορεί κανείς απλώς να κάτσει κ να διαβάσει.Υπάρχουν εφημερίδες.Αποτελεί επίσης χώρος χαλάρωσης μετά το φαγητό ας πούμε.
Και εκτός από αυτά, ο Σύλλογος αποτελεί τη βάση των συναντήσεων του Διοικητικού Συμβουλίου,κάθε Πέμπτη στις 12.00 καθώς και κάθε είδους ομάδας.Την ομάδα εντύπου η οποία εκδίδει περιοδικό,την κινηματογραφική ομάδα η οποία προβάλλει ταινία κάθε τετάρτη στις 21.00,την μουσική ομάδα,την σκακιστική καθώς και λειτουργεί και παράνομη ποιητική ομάδα.Επιπλέον κάθε Δευτέρα, οργνανώνονται συναντήσεις Πολιτικής και Ιστορίας με τη βοήθεια καθηγητών, με καθορισμένο κάθε φορά θέμα, στις 18.00.Δηλαδή θέλω να πω, υπάρχουν πράγματα με τα οποία θα μπορούσε να ασχοληθεί κανείς.Πολύ παραγωγικά και δημιουργικά.Ο χώρος δίνει την αίσθηση,την βεβαιότητα ότι κάτι βρίσκεται σε κίνηση.Κάτι καλό.
Αυτό που θέλω να πω ως πρωτοετής, είναι πως ο Σύλλογος και κάθε εκδήλωσή του,είτε οργανωμένη είτε όχι,απο το να σερφάρει κανείς στο διαδίκτυο έως το διάλογο με καθηγητές, από να πιει καφέ με παρέα και να πει καμιά μαλακία έως το να συζητήσει για τον Πούτιν,είναι κάτι καλό.Κάτι ωφέλιμο για τον καθένα μας. Ο Σύλλογος ωφελεί αληθινά τον φοιτητή που θέλει να ωριμάσει,να μεγαλώσει εσωτερικά και να περάσει μια ευχάριστη φοιτητική ζωή.Τόσο σε επίπεδο κοινωνικότητας,φιλίας,πολιτικοποίησης,τόσο και σε επίπεδο καθαρά προσωπικό της οικοδόμησης του Εγώ του.Πιστεύω πραγματικά πως αυτή η αίθουσα, αυτός ο χώρος σύνδεσης,είναι προς το συμφέρον όλων. Προσωπικά αυτό παρατήρησα μέχρι τώρα ως πρωτοετής.
Γενικότερα πιστεύω πως αξίζει η ενασχόληση με το πανεπιστήμιο με Π κεφαλαίο.Είτε μιλάμε για μαθήματα,είτε για εκδηλώσεις κάθε τύπου.
Και ο μόνος εκφραστής του Πανεπιστημίου με Π κεφάλαιο-για μένα ως πρωτοετής- σε μεγάλο βαθμό, αποτελεί ο Σύλλογος Φοιτητών Πολιτικών Επιστημών
Ευχαριστώ
No comments:
Post a Comment